یکشنبه، آذر ۲۷، ۱۳۹۰
سهیلا دشتی، از مسئولین هیئت رئیسه اتحاد انجمن ها برای یک ایران آزاد ،
FFFI مقاله ای با عنوان، "فاجعه انسانی اردوگاه پناهندگان در اشرف را تهدید می
کند." را در روزنامه Dagen نوشته است.
در ابتدا این روزنامه می نویسد: اتحاد انجمن ها برای یک ایران آزاد ، FFFI میگوید: سوئد می تواند نقش مهمی در جلوگیری از قتل عام در اردوگاه پناهندگان، قرارگاه اشرف در عراق بازی کند. سوئد می تواند از تماس های بین المللی و موقعیت ممتاز خود را در دستیابی به صلح از طریق سازمان ملل متحد، به جلوگیری از این فاجعه کمک نماید.
در ابتدا این روزنامه می نویسد: اتحاد انجمن ها برای یک ایران آزاد ، FFFI میگوید: سوئد می تواند نقش مهمی در جلوگیری از قتل عام در اردوگاه پناهندگان، قرارگاه اشرف در عراق بازی کند. سوئد می تواند از تماس های بین المللی و موقعیت ممتاز خود را در دستیابی به صلح از طریق سازمان ملل متحد، به جلوگیری از این فاجعه کمک نماید.
سهیلا دشتی مقاله خود را چنین آغاز می نماید: با وجود کمتر از یک ماه فرصت، 3400 پناهجوی مستقر در قرارگاه اشرف در شمال عراق، آینده نامشخصی دارند. سرنوشت آنها توسط دولت های دموکراتیک جهان آزاد تعیین میشود.
آیا آنها، ساکنین اشرف، به یک اراده مشترک جهانی بر مبنای اصول انسانی و ارزش های اخلاقی و یک تصمیم سیاسی برای جلوگیری از قتل عام قریب الوقوع در قرارگاه اشرف دست خواهند یافت؟ یا دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران از طریق تماس های مخرب خود قتل عام اردوگاه اشرف را، در رویای از بین بردن مخالفان اصلی خود با کمترین اعتراض بین المللی، عملی خواهد ساخت؟
با توجه به اینکه ساکنین اردوگاه تابحال دو بار مورد حملات خونین نیروهای مسلح عراق، یکبار در ژوئیه 2009 و بار دیگر در آوریل 2011 ،قرار گرفته اند، تهدید یک قتل عام قریب الوقوع را نمی توان دست کم گرفت.
پس از یک مبارزه جهانی گسترده برای یافتن یک راه حل صلح آمیز برای مسئله
اشرف، در نهایت کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد ، UNHCR ، در این بحران انسانی
ایجاد شده توسط دولت عراق، دخالت نمود. این دخالت در زمانی بوقوع پیوست که دولت
عراق اعلام کرد که قصد دارد اردوگاه اشرف را در پایان سال 2011 ببندد.
در بیانیه ای به تاریخ 13 سپتامیر 2011، UNHCR، اعلام نمود که ساکنان
اشرف تقاضاهای فردی خود را به ارگانهای ذیربط سازمان ملل برای بررسی موقعیت
پناهندگی خود تحویل داده اند و از این تاریخ بمنزله پناهنده محسوب میگردند. همزمان
UNHCR اعلام کرده است که درخواست تعویق مهلت بسته شدن اردوگاه اشرف،برای ایجاد
امکان بررسی موقعیت پناهندگی ساکنان اردوگاه را از دولت عراق کرده است.
UNHCR در اعتراض به ضرب الاجل عراق تنها نیست. سیاستمداران مخالف دولت عراق نیز به شدت به تصمیم بستن اردوگاه اشرف اعتاض دارند و آن را کرنش به شرط و شروطهای رژیم ایران میدانند و دولت عراق را به احترام به حقوق ساکنان اردوگاه "مطابق با قوانین بین المللی" فرا میخوانند. علاوه بر آن نمایندگان بسیاری از مردم از کشورهای مختلف دنیا، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا، "ضرب الاجل را " مسخره و کاملا غیر قابل قبول ، "با توجه به قوانین بین المللی و کنوانسیون ها، به خصوص زمانی که کمیساریای عالی سازمان ملل، ساکنان اردوگاه را بعنوان پناهجویان شناخته است. همه آنها می گویند که تصمیم عراق برای بستن اردوگاه اشرف، راه را برای یکی قتل عام دیگر هموار میسازد و نیز بزرگترین مانع برای رسیدن به یک راه حل پایدار و صلح آمیز در رابطه با این موضوع است.
واقعیت نشان می دهد ، که تمامی تلاش های سازمان ملل متحد و کوشش های بین
المللی برای دستیابی به یک راه حل صلح آمیز، با مانع تراشی از سوی ملاهای حاکم بر
ایران روبرو میگردد. این هدف در درجه اول توسط نخست وزیر عراق که سرسختانه به اجرای
ضرب الاجل و برنامه ریزی برای اجرای تصمیم خود، پا می فشارد، انجام می شود. علاوه
بر این، حکومت آخوندی در ایران، از نفوذ خود و دادن امتیاز به برخی از اعضای سازمان
ملل برای متوقف کردن یک راه حل صلح آمیز برای مسئله اشرف، سوء استفاده می کند. این
در حالیست که ساکنان اشرف، پیشنهاد ارائه شده توسط پارلمان اروپا در ماه مه سال
جاری، در مورد انتقال داوطلبانه به کشورهای مختلف را پذیرفته اند.
مسئله اشرف به وضوح نشان می دهد که ملایان حاکم بر ایران، به کمتر از
نابودی تمامی ساکنان اردوگاه ، که مخالفان اصلی این رژیم در سه دهه ظلم و ستم در
ایران بوده اند، راضی نیستند. قرارگاه اشرف به یک منبع الهام برای بسیاری از
ایرانیانی که رویای یک ایران دموکراتیک آزاد و رهایی از قرون وسطی آخوندی را
دارند، تبدیل شده است.
در این زمان، افزایش تظاهرات مردمی در ایران بهمراه قیامهای های گسترده مردم در منطقه، باعث شده که آخوندهای حاکم ایران، با وحشت به سرنوشت دیگر دیکتاتور ها بنگرند. این ترس با فشارهای ضد انسانی رژیم ملایان بر متحد عراقی خود، نوری المالکی، برای از بین بردن و بستن قرارگاه اشرف به هر قیمت، مشخص می شود.
در این زمان، افزایش تظاهرات مردمی در ایران بهمراه قیامهای های گسترده مردم در منطقه، باعث شده که آخوندهای حاکم ایران، با وحشت به سرنوشت دیگر دیکتاتور ها بنگرند. این ترس با فشارهای ضد انسانی رژیم ملایان بر متحد عراقی خود، نوری المالکی، برای از بین بردن و بستن قرارگاه اشرف به هر قیمت، مشخص می شود.
اتحاد انجمن ها برای یک ایران آزاد، نسبت به یک قتل عام دیگر در اردوگاه اشرف در پایان سال جاری، در صورت عدم واکنش جامعه بین المللی، هشدار میدهد. با اطلاعات موجود و تهدیدهای عمومی علیه ساکنان اشرف، جامعه جهانی نه موقعیت و نه بهانه ای برای بی عملی ندارد.
یک عدم موفقیت بین المللی برای حل مسالمت آمیز این بحران، کاملا غیر قابل قبول است. دولت و پارلمان سوئد بایستی به مسئولیت های خود در این زمینه عمل نمایند بالاخص که اعضاء خانواده و بستگان صدها نفر از ایرانیان ساکن سوئد، در اردوگاه اشرف حضور دارند.
چیزی که مشخص است، عدم تمایل و قاطعیت دولت سوئد می باشد. حداقل تا به امروز، نبود تمایل به واکنش، نزد بسیاری از نمایندگان مجلس نیز دیده می شود، هر چند که اطلاعات رسانی به آنها، بصورت بسیار واضح و شفاف بوده است.
سهیلا دشتی ، اتحاد انجمن ها برای یک ایران آزاد ، FFFI
نویسنده: پیام مقاومت ساعت
یکشنبه, آذر ۲۷, ۱۳۹۰
